Stichting Commundo

India - Engelse les, praktijk onderwijs en computerles

Karin Wurpel – Engelse les, praktijk onderwijs en computerles – november 2013

Allereerst wil ik even zeggen, dat alles perfect geregeld was En mijn aankomst een warm welkom gaf. De stafmanager Martin is een vriendelijk en bekwaam persoon, die zelf nog niet zolang in het kamp werkte, maar veel ervaring heeft bij Idex. Ik kwam in een jonge groep leuke meiden,2 verpleegkundigen uit Zwitserland,2 studenten uit Duitsland,1 psychologie studente uit Sydney Australië , 1 Deense studente en 1 onderwijzeres uit Engeland .
De accommodatie was prima en schoon! Het eten was erg goed heb de heerlijkste curries gegeten! Het lokale personeel van de keuken werkte heel schoon en waren beleefd en alles stond iedere dag keurig op tijd klaar. De andere medewerkers waren lokale projectleiders, die ons iedere dag begeleiden naar de
verschillende plekken. Vier hele lieve jonge vrouwelijke teachers, die weer werden aangestuurd door hun manager Shivram. Niet te vergeten, de altijd klaarstaande chauffeurs van de jeeps, die ons de hele dag heen en weer moesten rijden, ook tijdens de overigens, zeer geslaagde uitstapjes, die in het programma zaten.
Ik had gekozen( als er plek is mag je zelf kiezen) om in de ochtend uren in het kinderweeshuis te werken en in de middag in de sloppenwijk bij de women empowerment te werken. Nou, dat is mij heel goed bevallen en gaf mij heel veel voldoening en inzichten. Het werken met de weeskinderen van 3 tot 6 jaar ( de ouderen gingen al naar school) was een uitdaging. De eerste week vooral aftasten en ze samen met de teacher begeleiden met het schrijven van het alfabet in schriftjes met de oudsten. Spelletjes, liedjes zingen in het Engels ,woorden leren via afbeeldingen op allerlei gebied. Dansen op muziek en in de 2 de week ben ik begonnen met eenvoudige beginposes van de Yoga ,dat was een succes en deden ze allemaal heel geconcentreerd mee. Normaal gesproken is hun spanningsboog erg kort en heerst er vaak veel onrust. Maar wat was t moeilijk om afscheid te nemen, had ze toch in m’n hart gesloten en had het gevoel dat ze mij graag zagen. Iedere morgen die blije gezichtjes en hun welkomstlied, dan aan het eind van de ochtend hoopvol see you tomorrow lied zingen.
Ook in het women empowerment project voelde ik mij helemaal op mijn plek. De meeste jonge moeders(20/26jaar),die vaak hun baby’s bij zich hadden waren zo eager to learn en hun teacher had al zoveel bereikt met eenvoudig Engelse taal ,ook met het schrijven. Het was daar in het begin afzien met 14 vrouwen in een bloedheet hutje op de grond les geven met krioelend wat baby’s er tussendoor. Maar ook in de 2e week ontwikkelde daar zich een hechte band
tussen ons. Ze waren verbaasd over mijn leeftijd ,daar ben je voor Indiaanse begrippen al een soort overgrootmoeder en hingen aan mijn lippen over mijn verhalen en foto’s van mijn familie en kinderen. Sommige baby’s vielen tijdens ons kringgesprek spontaan in slaap op mijn schoot en zag dan de natuurlijke omgang van vrouwen onder elkaar, die elkaar begrijpen zonder woorden. Veel gelachen met creatieve activiteiten zoals glas beschilderen op de grond ,waar de baby voetjes dan weer in de verf stonden. De meesten waren Moslim, dus als dank werden mijn handen in de Henna gezet , prachtig beschilderd, maar mijn nagels zijn nog voor de helft oranje ,dat moet uitgroeien, dus ik denk nog bijna dagelijks aan ze, ha,ha.
Ook dat afscheid viel een beetje zwaar, moest huilen, maar dat mocht eigenlijk niet van ze, er was vreugde omdat ze mij hebben leren kennen! Is dat niet mooi!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Commundo