Woensdag was een normaal dagje. Ik heb bij Father Christmas kado’s ingepakt en bij Nutrition gewerkt. De dames van nutrition waren heel blij met me. Ze vonden dat ik hard had gewerkt en vonden het niet leuk dat dit al mijn laatste week was. Ze vroegen aan mij of ik een camera had. ‘Ja natuurlijk!’. ‘Kan je die donderdag meenemen?’ ‘Dan hebben we tijd om afscheid te nemen’.Vrijdag hebben we geen tijd om afscheid te nemen omdat ik op vrijdag maar tot 12 werk en dat is bij hun het drukste tijdstip.

Nou, de donderdag was aangebroken vandaag hoor! Om kwart over 8 vertrok ik weer naar Missionvale met mijn camera. Ik ging een uurtje kado’s inpakken en ging daarna naar de school. Op de basisschool had de directrice een modeshow georganiseerd met dj en jury en alles erop en eraan. De kleine meisjes en jongens gingen eerst en daarna de wat grotere. Tussen de modeshows door, riep de host moeders, leraren en kinderen op het podium om een wedstrijdje tegen elkaar te dansen. Was heel komisch om te zien, vooral bij de moeders en leraren haha. Ik moest in het midden van de zaal zitten om de kinderen een beetje in de gaten te houden. Nou, dit was af en toe nog best wel een klus. Die kinderen zijn zo enthousiast en schreeuwerig! Soms iets te enthousiast haha, maar was wel weer leuk. Het gaf een leuke sfeer dat alle kinderen leuk meededen. Tijdens de modeshow, zag je de kinderen die ‘model’ waren helemaal stralen. De hele zaal juichte elke keer heel hard als er weer iemand de Runway op kwam lopen, daardoor kregen de kinderen super veel zelfvertrouwen en dat was super mooi om te zien. Nadat Mr & Mrs MCCA waren uitgeroepen was het alweer 1 uur en ging ik naar nutrition. Ik werkte even een half uurtje en daarna zeiden ze dat ik m’n camera moest pakken hahah. Ze gingen met z’n drieeen voor me zingen, wel 5 minuten!! Ze zongen nog best mooi ook. De tekst was iets in de geest van: ‘You deserve the best’ hahahah. Daarna gaven ze me nog een hele speech over dat ze me gaan missen en dat ik als een dochter voor haar was geworden en dat ze me heel dankbaar is. Ze gaven me nog allemaal een knuffel en dat was het dan. Eerste afscheid. Voelde me zeer vereerd dat ze voor me gingen zingen en het was het beste afscheid dat ik kon hebben.

Meer uit de dagboeken van Valerie>>

Meer informatie over het project >>