Donderdag 4 maart 2010

Gisteren rond half 11 in de avond aangekomen in het guesthouse in Kampala. Geen idee wat me te wachten stond en te wachten staat. Vanochtend opgestaan en geen idee wat de plannen waren. Al gauw kwam ik erachter dat er een "citytour" door Kampala stond gepland. Samen met Tim Walsh, een Oegandees, ben ik de stad gaan verkennen.

Even een bank opgezocht, me laten registreren bij de Nederlandse ambassade en local food gegeten. Vervolgens weer met de taxi naar een project gegaan. Ontzettend leuk om te zien hoe iedereen zijn best doet. Het was een klein verblijf waar computerles gegeven wordt en een bibliotheek is. Voor Oegandeese begrippen dan, de foto's zeggen genoeg. Tijdens de rit werd ook de andere kant van Oeganda zichtbaar.

Vrijdag 5 maart 2010

Sander, degene die ICUganda heeft opgericht, vroeg of ik meeging wat boodschappen halen. Prima. Eerst zijn we naar een medische post geweest waar we 60 muskietennetten hebben opgehaald voor een bevriende organisatie.

Sander vertelt me over het project waar ik naar toe ga. Het is in het geboortedorp van zijn vrouw. Hij wijst me erop dat de omstandigheden erg basic zijn. Naast de school zijn ze ook bezig met voorlichting te geven over veeteelt (het houden van koeien), het behouden van de natuur (planten van bomen) etc. Inkomsten genereren ze vooral (nu nog) door fondsen aan te spreken en inkomsten van het guesthouse. Bovendien betalen de kinderen een klein beetje schoolgeld, alleen zijn er pas 3 die hebben betaald.

Morgen om 9 uur vertrek ik samen met Sander en zijn kinderen naar het project, waar zijn vrouw Sara sinds woensdag al wat voorbereidingen aan het treffen is. Net nog even gevoetbald en het is inmiddels al bijna 4 uur. So far so good...

Zaterdag 6 maart 2010

Eerst even over de school. Het gebouw staat er nog niet zo lang en biedt plaats aan 4 groepen. Het is gebruikelijk dat de leraren een verblijf hebben bij de school. Ik zou ook in 1 van deze ruimtes gaan slapen, maar het is nog niet af. Het moet nog geschilderd worden. Kinderen lopen uren (niet overdreven) om naar deze school te kunnen.

Ik ga helpen met les geven, maar hoop en kan ook veel andere dingen gaan doen. Ik hoop

dat ik wat kan betekenen want de Afrikanen zeggen dat het

een very simple life is, maar een easy life is het volgens mij zeker niet.

Aangekomen in Ngoma een praatje gemaakt met de

leraressen en vervolgens gaan koken.

Dinsdag 9 maart 2010

Gisteravond met al de vrouwen thee gedronken en brood gegeten. Ik ben zingend en dansend welkom geheten. Het zijn de vrouwen (een stuk of 15) van de kinderen die op school zitten. Sara heeft hun onder andere geleerd om koeien te houden. Ze proberen gezamenlijk klussen op te pakken. Een taak van mij wordt om samen met de vrouwen het stuk land klaar te maken voor de koeien. Tevens moet het lerarenverblijf opgeknapt worden . Dus heb ik de 4de groep les gegeven. Ik heb ze de dagen van een week geleerd, de maanden van een jaar en lees les gegeven. Nu geef ik in alle vakken les zo begreep ik, in ieder geval voor de komende week.

Even iets over hoe het gaat op school.

Donderdag 11 maart 2010

Gek eigenlijk hoe snel je gewend raakt aan je omgeving en sommige dingen niet meer opvallen. Bijvoorbeeld de kinderen altijd zien lopen op blote voetjes, kleren die verscheurd zijn, de geur als je bij ze in de buurt komt en iedere dag hetzelfde beetje eten dat ze met zich mee brengen.

Zaterdag 13 maart 2010

Omdat plannen met de dag wijzigen hier in Afrika, wijzigen mijn werkzaamheden ook zo nu en dan. De komende week is vooral gericht op lesgeven, structuur aanbrengen in de school en het dagritme, de school opknappen en het lerarenverblijf. Ook ga ik een aantal logboeken maken, onder andere voor de kok.

Ook de donaties van een aantal collega's hebben inmiddels een bestemming gevonden. We hebben er een aantal simpele lesboekjes van gekocht, 2 lesbureaus voor de klassen en vuilnisbakken voor binnen en buiten. Een fantastische bestemming lijkt mij zo!

Maandag 15 maart 2010

Het mooie aan Oeganda is absoluut de natuur en de mensen. Ze zijn gastvrij en openminded, maar het blijft een slecht idee om alleen op pad te gaan wanneer het donker is. Meerdere malen krijg ik te horen dat het ontzettend gewaardeerd wordt wat ik aan het doen ben. Erg leuk om te horen. Het is goed wat Sara hier heeft bereikt. Tevens laat het zien wat een vrouw vanuit een dorpje als dit allemaal bereiken kan. Ik hoop dat ze als voorbeeld

wordt gezien en dat veel Afrikaanse vrouwen volgen!

Woensdag 17 maart 2010

Na de middag zijn we met de overgebleven leraren even bij elkaar gaan zitten voor een overleg. Allereerst kwam de ouderochtend ter sprake. De vraag die centraal stond: wat waren de reacties van de ouders? Deze bleken bij alle leraren hetzelfde te zijn. Waarom we de kinderen geen straffen geven. Slaan dus. Dit is heel gewoon hier in Oeganda. Hans en ik hebben nogmaals duidelijk proberen te maken dat dat niet de oplossing is en dat er ook

andere manieren zijn (extra huiswerk o.i.d.).

Vrijdag 19 maart 2010

De afgelopen 2 dagen weer volop les gegeven. Ik probeer me vooral te richten op Engels en wiskunde. Leuk om te zien dat sommige kinderen het best behoorlijk snel oppakken en onder de knie krijgen. En alles wat ze van mij leren is mooi meegenomen toch?

Woensdag 24 maart 2010

Soms vraag je je weleens af of de kinderen het Engels oppakken dat je tegen ze praat. Maar het is wel zo, zo bleek vanavond. Doel van ICUganda is mensen zelfstandig en zelfredzaam maken, ik hoop dat ik daar een

kleine bijdrage aan kan leveren. Een grappig voorbeeld hiervan is het volgende...

Af en toe komt er weleens een jongetje langs die voor een paar centjes water wil halen. Deze keer kwam hij weer om water te halen, maar had ook nog iets meegebracht. Een maïskolf. Hij wist me duidelijk te maken dat hij er thuis nog meer had en of ik misschien ook wou. Helemaal in het Engels! Dus heb ik gezegd dat ik er 3 wou en vroeg de prijs. Hij ging weg. Een half uurtje later kwam hij netjes terug met 3 maïskolven!

Vrijdag 26 maart 2010

De werkweek is weer voorbij. Het is aardig voorbij gevlogen. Vandaag weer lesgegeven en grote tekeningen gemaakt op karton om de klas op te vrolijken. Vanmiddag de kinderen ook een liedje proberen te leren, omdat Hans dinsdag jarig is.

Zaterdag 27 maart 2010

Ik heb het gevoel dat ik na bijna een maand de Oegandese levensstijl aardig begin door te krijgen. Wat heb ik een respect voor de kinderen en vrouwen!

Maandag 29 maart 2010

Ik had een tas vol lekkere dingetjes gekocht en die aan de 2 dames gegeven die me vergezeld hebben de afgelopen maand. ‘s Avonds hebben we gezellig rond de olielamp gegeten en veel gekletst. Wat ga ik ze missen!

Dinsdag 30 maart 2010

Wat een dag, één om nooit te vergeten. De dag van de verjaardag van Hans en mijn afscheid. Hans zijn

broer, Sara en nog een mzungu waren er ook. 'S middags om 1 uur begonnen de festiviteiten. Ook

een groep ouders van de kinderen was aanwezig.

De kinderen zongen en dansten. Veel ontzettend lieve woorden in de kaartjes die ik heb gehad! En dan al die cadeaus... De mensen zijn ontzettend arm, maar de berg fruit dat ik heb gekregen is ongelofelijk.

Vrijdag 2 april 2010

Op dit moment zit ik op het vliegveld in Entebbe te wachten op mijn vliegtuig naar Amsterdam. Ik heb een leuke tijd gehad, maar ben toch wel geschrokken van de armoede en de omstandigheden waarin de mensen leven. Het is een heel zwaar leven, vooral voor de kinderen en de vrouwen.