Angelique Debeule - Geef les op een basisschool

"Guatemala, de groene bergen" gaf Carlos me mee op weg van de luchthaven naar Antigua. Een heel kleurrijk stadje met een vleugje nostalgie, maar veel tijd had ik niet om op ontdekking te gaan, want de volgende dag reisde ik meteen door naar Quetzaltenango, of kortweg Xela, la ciudad de la estrella.

Ik belde aan bij een blauw huis en kreeg meteen een warm onthaal van Arthur, de hond, en Josan, die het project "Corazón para los niños" leidt. Een heel leuk kamertje tussen de pruimelaars en met zicht op de berg Baul, werd m'n stekje voor de komende 3 weken.

Ondanks dat ik wat Spaans beheerste, koos ik de eerste week om een taalcursus te gaan volgen bij Sol Latino. Het klikte meteen met m'n maestra Yolande! Elke dag kwam ze wel af met een typische Guatemalteekse lekkernij, deelden we onze biochemische kennis en hielp ze me met de lesvoorbereidingen. Naast het taalprogramma, kon je ook mee doen aan een dagactiviteit die bestond uit: een filmpje bekijken, samen koken of clase de salsa! Echt een aanrader, want zo leer je de taal spreken en leer je de andere studenten wat beter kennen. Al gauw heerste er een hele toffe groepssfeer! Aan het einde van de week, krijg je een diploma. Dit werd gevierd met typisch gebak!

30 min rijden met de chicken bus tot in Salcaja, waar het Ceipa schooltje zich bevond. Opgedeeld in 4 klasjes en op slag verliefd op het speelplaatsje met de snorkels ? Elke maandag kregen de jongens 2 uur voetbal onder leiding van Fernando. Matigol - La escuelita de futboll: waar de kinderen de kans krijgen om zichzelf te ontplooien. Naast voetbaltechniek leren ze om een team te vormen en repect te hebben voor elkaar. Het was gewoon fantastisch om het project te zien groeien op 3 weken tijd! En in het begin vraag je af, hoe kan ik nu helpen bij een voetbalproject als meisje? Er gewoon zijn voor hen: supporteren tijdens het spel, leuke fotoshoots maken en samen met hen genieten van de leuke dingen!

Elke namiddag ging ik naar de school om er les te geven over oa de voedselpiramide, de verschillende delen van de bloem enz. Effe wennen om zo les te geven in een taal die je niet eigen is, maar met woordenboeken en de nodige lichaamstaal kom je al een eind ver. En ja hoor het verschil tussen Castiliaans en Zuid-Amerikaans Spaans zorgde voor de nodige anekdotes: het klasje lag plat van het lachen toen ik "coche" gebruikte voor een auto ... achteraf vernam ik dat het "un carro" is en "coche" bij hen varken betekent ?

Eerst een stukje theorie en vervolgens een quiz of mochten ze een prachtige tekening maken van de geziene leerstof. Dol enthousiast gingen ze aan de slag met de nieuwe potloden! En elke tekening stuurde ik vervolgens op als postkaart naar familie en vrienden. Om de kinderen te voorzien van de nodige vitaminen en proteinen, werd hen elke namiddag met heel veel liefde een voedzaam vieruurtje bereid. Guatemala is zo rijk aan lekkere vruchten, dus op een dag besloot ik om samen met mijn maestra op de lokale marktjes op zoek te gaan naar de ingrediënten om een reuze fruitsalade te maken op de school...je moet ze zien genieten van al dat lekkers, daar alleen voor doe je het toch?!

In het weekend had ik tijd om het land wat verder te verkennen. Het 1ste weekend maakte ik kennis met het prachtige Lagos de Atitlán. Een heel mooi natuurpark en waarbij zip lining over de bomen zorgde voor de nodige adrenaline. Yeha! Om 5h uit m'n bed om de verschillende vulkanen te zien ontwaken ... het uitzicht is een pareltje. Verder vind je er heel veel kraampjes met lokale souveniers.

Het 2de weekend reisde ik naar Flores, waar ik het lekkerste banaanbrood ooit heb geproefd. Na een bezoek aan één van de wildlife parken, bracht een shuttle bus ons tot in Tikal. Vroeg uit de veren, want de oude Mayatempels zijn echt prachtig bij komende zonsopgang. Toen ik stond te wachten op een Engels groepje en de gids, sloeg ik aan de klap met een lokale werknemer. Toen hij een kopje koffie ging halen, riep hij me naar het meer dat zich acher de reuze maquette bevond. En daar lag ze rustig aangemeerd, een krokodil! En toen ik hem vroeg en hoe heet ze? Antwoorde hij me Paola ?

Met heel veel bewondering voor de lokale kledij, wou ik absoluut een eigen sjaal weven. Niet zo simpel hoor! Maar met heel veel geduld en hulp van de lokale mujeres, heb ik een kleurrijk exemplaar mee naar huis.

De laatste week vloog voorbij en het afscheid was nabij. Meters papier heb ik gekregen met hartjes in alle vormen en kleuren. En toen kwam de vraag van één van de meisjes: wanneer kom je terug?

Wat zal ik ze missen!

Het was een onvergetelijke vakantie waar ik een heleboel heb geleerd, maar eveneens heb genoten van al het moois dat Guatemala te bieden heeft.

Un abrazo fuerte!

Angélica X